بنام خدا
امسال بیست و دومین روز از ماه بهمن سال ۱۳۹۸ را به گونه ای گذراندیم که مردم عزیز شهر رشت علاوه بر مشکلات اقتصادی و معیشتی که دولت حاضر برای کل کشور به ارمغان آورده مشکل بحران مدیریت راهم لمس کردند که البته در طی سالیان متعدد در مسائل مختلف این بی کفایتی و سوء مدیریت مشهود بوده.
مسئولان کشوری و استانی و شهری از سویی شعار تدبیر و امید سر می دهند که هیچ تدبیر و امیدی رابرای مردم به ثمر نرساندند و همراهان این قافله بی کفایت هم سلبریتی ها یاهمان هنرمندان و اصحاب رسانه و . هستند که در برابر هر بی کفایتی دولت محبوبشان سکوت میکنند یا حمایت میکنند.
این طیف حامیان دولت از مردم نیستند و اصلا انسان نیستند که اگر از طیف مردم بودند و بویی از انسانیت می بردند اینگونه رفتار نمی کردند.
برفی به ارتفاع حدود یک متر بارید و کام مردم را تلخ کرد.
برف نعمت است که مردم از این نعمت باید روز خوشی داشته باشند نه اینکه روزهای پردردسر و تلخ برایشان باشد.
روزگاری بود که جوانان این کشور با میانگین سن ۲۷ سال مدیریتهای کشور را درسطح کلان و بحران جنگ را در بدترین شرایط برعهده داشتند و با کمترین امکانات بهترین دستاورد راداشتند ولی الان بابیشترین امکانات لجستیکی و انسانی و مدیران دکتر و مهندس نمیتوانند ازپس برف یک متری برآیند.
در بهار چهل و یکمین سال پیروزی انقلاب اسلامی جای شهدا خالی است که ببینند این بی کفایتان چه بلاها برسر ملت می آورند.
این پست خطاب به شخصیتهای ذیل نوشته شده است.
استاندار محترم گیلان جناب دکتر ارسلان زارع
فرماندار محترم شهرستان رشت جناب دکتر مومنی زادهاعضای محترم شورای اسلامی کلانشهر رشت
شهردار محترم کلانشهررشت جناب دکتر حاج محمدی
نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
مدیریت محترم بحران استان گیلان
مدیریت محترم راه و ترابری استان گیلان
مدیریت محترم آب و فاضلاب استان گیلان
مدیریت محترم توزیع برق استان گیلان
سازمان بازرسی استان گیلان
دادستان محترم شهرستان رشت که بعنوان مدعی العموم در زمینه های شهری فعالیت و حرکت انقلابی مشاهده نشده.
نویسنده: شهروند کلانشهر رشت محمد گودرزوندچگینی

دو سه سالی هست که ساکن دنیای مجازی ها هستم.
از وقتی که آمدم خیلی ها آمدند و رفتند.
بعضی ها آمدند آنچه به دنبالش بودند را یافتند و رفتند و بعضی ها هم به این نتیجه رسیدند که آنچه را که می خواهند اینجا نمی توانند پیدا کنند.
آدم هایی با هدف های مختلف!
یکی می گفت ما در عصر جنگ نرم هستیم باید در این دنیای مجازی هم سنگر داشته باشیم.
یکی می گفت از دلتنگی و تنهایی به اینجا پناه آورده ام.
یکی از خدا می نوشت.
یکی به دنبال امام زمانش بود.
یکی آمده بود تا از این آن و زمانه شکایت کند
یکی آمده بود تا خاطراتش را بنویسد.
یکی شعرهایش را می نوشت.
یکی از بیکاری می آمد تا وقتش بگذرد
.
.
.
بعضی ها به دنبال جشنواره ها و مسابقات بودند چند صباحی ماندندنوشتند و رفتند
بعضی ها هم آمدند خودی نشان دهند!
خیلی ها جوگیر شدند و آمدند.
بعضی ها آمدند اما نگذاشتند که بمانند طاقت نیاوردند که رفتند!
و هنوز هم هر روز آدم هایی می آیند و من دانسته ام که رفتنشان نزدیک است!
بعضی خود می دانند که قرار است بروند و بعضی ها هم مثل من و تو به خیال خود برای ماندن آمده اند!
 
به گمانم اگر آرامگاهی برای رفتگان می ساختم تعدادشان خیلی بیشتر از آنهایی می شد که هستند!
بعضی ها هم نرفتند اما به جایی دورتر در این دنیای مجازی خزیدند.جایی که دست کسی به آنها نرسند
 
 
من هم بارها رفتم و برگشتم.
هنوز هم مانده ام بین تردیدی از رفتن و ماندن و یا خزیدن به جایی دور.
 
اما کسی هست که مدام درگوشم می خواند: اینجا جایی برای کم آوردن نیست.اگر مردش هستی بمان!
 
+دوستی آشنا می گفت: در چشم آنان که پرواز را نمی دانند هرچه اوج بگیری کوچکتر می شوی!
- تو به پروازت ادامه بده!
محمد گودرزوند چگینی

مـیگویند با عـکس گرفـتـن مـیشـود مــچ تـغیرات ظـاهری را گـرفت!.
مـن نوشتن بـلـد نیـسـتم اما میـنویسم.چون با نوشـتن هم همـین اتـفاق می افتد.
با نوشتن هم میتـوان مچ تغیرات عـلایق،دلخوشی ها،افکار و حتی عقاید را گرفت
پس مینویسم
حتی اگر سالها بعد وقتی این خط ها را مرور کـنم خنده ام بگیرد!!! ✔
امروز جایـت خالی بود.خیلی.
میدانم که روحت هم خبر ندارد از بی قراری من!
از آشوبی که در دلم است.میدانم که نمیدانی امروز
چقدر با خودم کلنجار رفتم.بخاطر تو.
تویی که حتی انقدر جرات ندارم تلفنم را بردارم و تولدت را تبریک بگویم.
کلی حرف داشتم برای زدن !
انگار ولی همه شان از ذهنم پریده اند!!!!.
ذهنم خالی خالیست.سفید سفیداصلا بیخیال کلمه هاے قشنگ و واژه بازی !!!
این بار میخواهم ساده بگویم.

دوستت دارم.